Als je 10 bent ben je officieel nog geen puber, maar oefen je daar al wel vast voor. Als je dan ook nog eens fulltime met je irritante ouders opgescheept zit en thuis schoolwerk moet gaan doen, dan wordt je leven wel heel erg zwaar.
De puber heeft al rekenen en taal gedaan met de nodige gepuf en gesteun. Het is prachtig mooi weer dus we lunchen buiten en daarna moet er helaas nog meer schoolwerk gedaan worden. De puber vindt dat het schrijven morgen ook wel kan. Ik wijs haar erop dat er morgen ook weer nieuw rekenwerk en taalwerk is en dat ze dan dubbel schrijven moet doen. Ze kreunt hartstochtelijk en verdwijnt naar binnen.
Een tijdje later komt ze weer naar buiten, zonder iets te zeggen loopt ze naar de schommel. Ik kijk naar haar en vraag naar de stand van zaken. Van haar gemompel is weinig te maken. 'Is je werk nu af of niet?' vraag ik. 'Jaha' is het antwoord. Dan begint ze te giechelen. 'Ik had me verstopt in de woonkamer, zodat niemand me kon vinden en toen heb ik het schrijven gemaakt'. Ze huppelt door de tuin en gaat spelen.
Zal ik haar nu vertellen dat ze nog woordjes moet oefenen, of zal ik nog even wachten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten